Dolar USA $

Dolar amerykański (oficjalna nazwa – United States dollar, międzynarodowy skrót – USD) – oficjalna waluta Stanów Zjednoczonych, Portoryko, Mikronezji, Marianów Północnych, Palau, Wysp Marshalla, Panamy, Ekwadoru (od 2000), Salwadoru (od 2001), Timoru Wschodniego, Zimbabwe (od 2009), Turks i Caicos, Bonaire, Saby i Sint Eustatius od 2011 roku. Jeden dolar amerykański dzieli się na sto centów amerykańskich. Zapisuje się go za pomocą symbolu $. Talarem/dolarem określano początkowo powszechnie jedną uncję srebra w postaci monety bitej przez czeskiego hrabiego Schlicka w XVI wieku. Schlick mieszkał w Dolinie Joachima, po niemiecku nazywanej Joachimsthal. Monety hrabiego zyskały wielkie uznanie dzięki precyzji wykonania i czystości i były powszechnie nazywane „Joachimsthalers”, a później „talarami”. Nazwa „dolara” pochodzi od „talara”[2]. Od 1861 roku można używać każdego kiedykolwiek wyemitowanego znaku pieniężnego w USA, jednak banknoty ze starszą datą emisji są rzadko spotykane. Wartość dolara oparta była na parytecie złota. Parytet przyjęty w 1900 roku wynosił 20,67 dolara, a przyjęty w 1934 roku 35 dolarów za uncję. Od 1933 roku zniesiono wymienialność dolara na złoto dla własnych obywateli. W 1971 roku USA wycofały się z tego parytetu. W 1972 roku uncja złota osiągnęła cenę 42 dolarów. W 1973 r. USA całkowicie odeszły od powiązania wartości dolara ze złotem – odtąd dolar stał się walutą płynną. Plany zniesienia rezerwy złota, ogłoszone przez prezydenta Richarda Nixona w 1971 roku, doprowadziły do powstania Partii Libertariańskiej, która obok powstałej później Partii Konstytucyjnej jest jedną z sił politycznych w USA, które dążą do przywrócenia oparcia na kruszcach szlachetnych, uważając, iż brak pokrycia w złocie lub srebrze jest niezgodny z Artykułem I paragraf 10 Konstytucji Stanów Zjednoczonych[3]. Znaczna część członków ruchu Boston TEA Party również nawołuje do przywrócenia parytetu złota. Dolar amerykański (oficjalna nazwa – United States dollar, międzynarodowy skrót – USD) – oficjalna waluta Stanów Zjednoczonych, Portoryko, Mikronezji, Marianów Północnych, Palau, Wysp Marshalla, Panamy, Ekwadoru (od 2000), Salwadoru (od 2001), Timoru Wschodniego, Zimbabwe (od 2009), Turks i Caicos, Bonaire, Saby i Sint Eustatius od 2011 roku. Jeden dolar amerykański dzieli się na sto centów amerykańskich. Zapisuje się go za pomocą symbolu $. Talarem/dolarem określano początkowo powszechnie jedną uncję srebra w postaci monety bitej przez czeskiego hrabiego Schlicka w XVI wieku. Schlick mieszkał w Dolinie Joachima, po niemiecku nazywanej Joachimsthal. Monety hrabiego zyskały wielkie uznanie dzięki precyzji wykonania i czystości i były powszechnie nazywane „Joachimsthalers”, a później „talarami”. Nazwa „dolara” pochodzi od „talara”[2]. Od 1861 roku można używać każdego kiedykolwiek wyemitowanego znaku pieniężnego w USA, jednak banknoty ze starszą datą emisji są rzadko spotykane. Wartość dolara oparta była na parytecie złota. Parytet przyjęty w 1900 roku wynosił 20,67 dolara, a przyjęty w 1934 roku 35 dolarów za uncję. Od 1933 roku zniesiono wymienialność dolara na złoto dla własnych obywateli. W 1971 roku USA wycofały się z tego parytetu. W 1972 roku uncja złota osiągnęła cenę 42 dolarów. W 1973 r. USA całkowicie odeszły od powiązania wartości dolara ze złotem – odtąd dolar stał się walutą płynną. Plany zniesienia rezerwy złota, ogłoszone przez prezydenta Richarda Nixona w 1971 roku, doprowadziły do powstania Partii Libertariańskiej, która obok powstałej później Partii Konstytucyjnej jest jedną z sił politycznych w USA, które dążą do przywrócenia oparcia na kruszcach szlachetnych, uważając, iż brak pokrycia w złocie lub srebrze jest niezgodny z Artykułem I paragraf 10 Konstytucji Stanów Zjednoczonych[3]. Znaczna część członków ruchu Boston TEA Party również nawołuje do przywrócenia parytetu złota. Surowce z którch produkowane są Bankot Dolarowe Papier, na którym są drukowane amerykańskie banknoty, składa się z około 75% bawełny, około 25% lnu oraz kilku ściśle tajnych składników Nominały Banknotów

Dolar co to jest: Co takiego w sobie ma amerykański dolar,że powoduje mocniejsze bicie serca ? Jak się narodził i dlaczego stale jest podstawą w wymiane handlowej i wymianie walutowej? Czy dolar zawsze był amerykański ? Czy istnieje banknot 10.000 dolarów ? Zapraszamy do przeczytania artykułu. Poszukując w historii genezy powstania dolara amerykańskiego okazuje się,że jego prawdopodobnej historii możemy szukać u naszych sąsiadów a konkretnie ....w Czechach. Pomiędzy XV i XVI wiekiem na terenach ówczesnych Czech zostały odkryte bardzo zasobne złoża srebra, które eksploatował Stefan Schlick z braćmi. Dzięki czeskim złożom ówcześni mennicy mogli zacząć produkować srebrne monety bardzo wysokiej jakości. Udokumentowane są początki bicia srebrnego bilonu w miejscowości Jachmowie dawniej Sankt Joachimstal w roku 1516. Rodzina Schlicków zatrudniłą saskich mincerz, którzy zaczęli prdukcję srebrnych talarów. Do momenty przejęcia mennicy przez Ferdynanda I Hanbsurga w roku 1528 rodzina Schlicków wybiła ok. 3,25 mln sztuk guldenów jachimowskich na przemian nazywaną talarami jachimowskimi. W bardzo krótkim okresie srebrne krążki zaczęły zastępować małych rozmiarów złote monety. Pierwszy srebrny bilion miał na awersie wybitą podobiznę Joachima czyli biblijnego ojca Marii z Nazaretu a zaś na rewersie nie mogło pojawić się nic innego jak czeski lew symbol krainy. Monety dzięki wysokiej jakości bardzo szybko zyskały na popularności w wymiane towarowej oraz wymiane walutowej i stały się popularne w całej ówczesnej Europie. Zdobyte przez europejskie potęgi kolonialne tereny Ameryki Południowej i Środkowej w Epoce Wielkich Odkryć okazały się praktycznie na tamte czasy nieograniczone w zasoby srebra. Hiszpania bez większych problemów zdominowała produkcje srebrnych monet i szybko wyparła talary produkowane przez Habsburgów. Peso de ocho czyli hiszpański talar stał się podstawą wymiany towarowej i walutowej w koloniach i wtedy trafiły do brytyjskich kolonii w Ameryce Północnej czyli na tereny obecnych Stanów Zjednoczonych. W roku 1776 w momencie ogłaszania niepodległości przez Stany Zjednoczone hiszpański talar którego nazwa spowszedniała do nazwy hiszpański dolar były podstawowym środkiem płatniczym w USA. Oficjalna nazwa " dolar " pojawiła się w pierwszym artykule amerykańskiej konstytucji gdzie wskazano,że parlament do roku 1808 roku nie ma prawa do ograniczania sprowadzania do USA niewolników ewentualnie może nałożyć cło w wysokości 10 dolarów i chodziło tutaj o wspomniane wcześniej dolary hiszpańskie. Podaż dolara hiszpańskiego była ograniczona i stąd w roku 1690 pierwsza kolonia Massachusetts wyemitowała je w formie papierowej. Pierwszy papierowy dolar był stosunkowo łatwy do podrobienia. drukowane go zbyt dużo co doprowadziło do dużej inflacji i strat banków udzielających kredytów co doprowadziło do zakazu jego drukowania od 1764 do 1775 roku czyli stosunkowo krótko. Amerykanie przygotowując się do wojny wznowili drukowanie dolara, który otrzymał potoczną nazwę dolara kontynentalnego. Spotykane nominały miały wartość od 1/6 dolara do 80 dolarów a finalnie powstało 240 milionów dolarów co oczywiście znowu skończyła się skokiem inflacji. Po pięciu latach czyli w roku 1880 jeden dolar kontynentalny miał wartość zaledwie 2,5% dolara wydrukowanego w roku 1775. Rozwiązanie problemu powierzono panu Robertowi Morrisowi, który doprowadził do powstania Banku Ameryki Północnej a w 1985 Kongres wydał zgodę na emisję nowego dolara czyli United States Dollar. Problem inflacji został opanowany i w roku 1792 uznano dolara za oficjalny środkiem płatniczy. Tak pożądany przez wszystkich dolar w spadku po peso otrzymał swój symbol, który mamy do dzisiaj czyli $. Do 1834 roku obowiązywał w systemie walutowym USA współczynnik równowartości złota do srebra na poziomie 15:1 i tak moneta srerbna miałą 24 gramy a złota 1,6 grama. Po roku 1834 porcje zmieniono na 16:1 co spowodowało wyparcie z systemu monetarnego srebrnego bulionu na rzecz złotych monet a 1873 roku wycofano srebrnego dolara z obiegu. Dolar papierowy pierwszy raz nie miał pokrycia w złocie w roku 1812 podczas wojny z United Kingdom kolejny raz o niepodległość. Brytyjczycy spalili Biały Dom, Kapitol i Bibliotekę Kongresu jak i mniejszego znaczenia obiekty administracji rządowej. Dlaczego o tym wspominany teraz ? Jesteśmy już bardzo blisko daty powstania zielonego dolara. Podpisany w 1815 pokój pomiędzy Wielką Brytanią spowodował potrzebę emisji obligacji,która nie miały pokrycia w kruszcach, tak samo było w roku 1846 gdy podczas wojny z Meksykiem o Teksas emitowane obligacje bez pokrycia. Idąc tropem zielonego banknotu trafiamy do roku 1861 i początku wojny secesyjnej gdy rząd USA zaczął emitować papiery wartościowe i był to dwustronnie zadrukowany mały prostokątny kawałek papieru z jednej strony w kolorze zielony. Potocznie nazwano te banknoty greenbacakami i stały się pierwowzorem obecnych dolarów.Od tego momentu wszystkie dolary papierowe mają podobną kolorystykę a kolor zielony stał się znakiem rozpoznawczym dolara amerykańskiego. Po drugiej wojnie światowej ustalono na konferencji w Bretton Woods w roku 1946 ustalono nowy ład finansowy, któremu przodowały Stany Zjednoczone Ameryki. Zagwarantowano wymienialność dolara na złoto ale już w roku 1973 zniesiono cały system z Bretton Wooods z powoduu braku dalszej możliwości utrzymania systemu w taki sposób. Dolar stał się walutą płynną a jego cena określana jest w stosunku do innych walut czyli np. euro, funt czy złoty polski. Tutaj na chwilę się zatrzymam nad polskim złotym,którą zgodnie z językiem polskim powinien być nazywany polski złoty a nie złotówka ponieważ mówimy np. dolar a nie dolarówka. Dolar ma swoją charakterystykę i ciekawostki z nim związane a mianowicie - ma status waluty rezerwowej dla całego świata - wytrzymuje ponad 8000 zgięć i jest wytrzymały dlatego że jest robiony w 75% z bawełny i 25% z lnu średni czas funkcjonowania banknotu 100 dolarowego to ok 9 lat - około 40% wymiany na rynku Forex odbywa się przy użyciu dolara - każdy kto płacił czy wymieniał dolary w kantorze zna nominały 1,2,5,10,20,50 i 100 dolarów ale nie każdy wie,że w obrocie są banknoty nominale 500, 1000, 5000 czy 10.000 dolarów. - nazwa dolar jest również wykorzystywany wśród innych państw np. dolar australijski, dolar kanadyjski czy dolar nowozelandzki oraz tak egzotyczne dolary jak np. dolar Wysp Cooka, dolar namibijski czy dolar fidżi. - różnych rodzajów dolara na świecie możemy spotkać 50 na całym globie - popularne hasło nawiązujące do dolara odnośnie sytuacji w, której ktoś jest duszą towarzystwa czyli po prostu jest osobą lubianą mówi "Jest jak dolar bo dolara każdy lubi". W kolejnej części dotyczącej dolara skupimy się na cyklach dolara w okresach 16 i 8 letnim, gdyż obecnie obserwujemy końcówkę 16 letniego cyklu wzrostowego dolara czyli możemy się spodziewać jego wzrostów w krótkiej perspektywie. Natomiast w perspektywie długoterminowej powinien tracić na wartości. Proszę aby Państwo nie traktowali tego jako poradę inwestycyjną.